Bu saygı aslında, 'Doktor Sami'nin yardımseverliği, sevecen yaklaşımı, halkın sorunlarıyla yakından ilgilenmesi, mütevaziliği ve en önemlisi kapısının sonuna dek vatandaşa açık olmasından kaynaklanıyordu.
Yanılmıyorsam 1975 yılında görev yaptığı Kumru'da komşuyduk. Zaten Anneannemin Fatsa Sakarya Mahallesindeki evi de 'Doktor Sami'nin annesi Halide Hanım teyzenin evi ile karşı karşıyaydı. Anneannem Zehra Erkumru ve annem ile aynı mahallede iyi komşuluk ilişkilerini yıllarca sürdürdüler. O yıllardaki komşuluk ilişikileri şimdiki gibi değildi.
Kimler yaşamıyorduk ki o mahallede. dava vekili Lütfü Saruhan ve eşi Sabıka Hanım teyze, Tombullar, Erişler ve adlarını anımsayamadığım Fatsa'nın yerli aileleri.
Kumru'daki evimizin önünden her geçişinde, ''Meziyet Abla annem seni bekliyor. Ne zaman bize gideceksin?' diye seslenmesi hala kulağımda çınlar.
Siyaset ve halk sevgisi onu TBMM'ye taşıdı. Milletvekilliği görevinde başta fındık olmak üzere, Karadeniz'in tüm sorunlarını Meclis kürsüsünde haykırarak, bu sorunların çözümü için gecesini gündüzüne kattı, yoğun uğraş verdi.
Üreticinin yaşadığı çileyi gündeme getirmek amacıyla, Başbakanlık önünde fındık çuvallarını yere fırlatması, bu görüntülerin medyada günlerce yer alması, tartışılması belleklere kazınmıştı.
Fındık üreticisinin sorunlarını gündeme getirmek, dikkat çekmek için bundan daha etkili bir eylem olamazdı.
'Doktor Sami'nin tutkusuydu, sevdasıydı Karadeniz. Bölgesine, halkına olan aşkı bir başkaydı. Karadeniz'e, halkına daha çok hizmetler yapacak, sorunların çözümü için yine gecesini gündüzüne katacaktı ama olmadı.
Kene gibi yapışan o illet hastalık, 'Doktor Sam'i yi en verimli, en olgun döneminde
ailesinden, halkından kopardı, sevenlerini üzüntüye boğdu.
Mekanın Cennet olsun 'Doktor Sami'. Bu halk seni, yardımseverliğini, güler yüzünü, hoşgörünü
hiç bir zaman unutmayacak. Işıklar içinde yat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder